-
1 μυρίος
A numberless, countless, infinite, prop. of Number, and commonly in pl., as mostly in Hom., Il.2.468, al.: also in sg. with collective Nouns,χέραδος μυρίον 21.320
; ;χαλκός Pi.N.10.45
;χρυσός Theoc.16.22
: strengthd.,μάλα μυρίοι Od.17.422
, 19.78;πολλάκις μυριοι Pl.Tht. 175a
;μυρίαι ἐπὶ μυριαις πόλεις Id.Lg. 676b
, cf. Tht. 155c, D.H.Rh. 7.4.2 in Poets also, of Size, measureless, immense, in finite,μυρίος ὦνος Od.15.452
; πένθος, ἄχος μ., Il.18.88, 20.282; μυρία ἄλγεα, κήδεα, 1.2, 24.639; μ. παντᾷ κέλευθος a boundless course, Pi.I.4(3).1, cf. B. 5.31;πάρεστι μ. κέλευθος μελέων Id.18.1
;μ. παντᾷ φάτις Id.8.48
; μ. μόχθοι, ἄχθος, A.Pr. 541 (lyr.), S.Ph. 1168 (lyr.); ;κλέος Theoc.Ep.21.2
; μ. εὐφροσύνη APl. l.c. (Crin.): in [dialect] Ion. Prose, ὄψις μυρίη all kinds of sights, Hdt.2.136; μ. κακότης, εὐδαιμονίη, Id.6.67;θῶμα Id.2.148
: sts. in Pl., μ. πενία, διαφορότης, ἐρημία, Ap. 23c, Phlb. 13a, Lg. 677e: so in later Prose,μ. ἀχλύς Jul.Or.7.232a
.4 neut. pl. μυρία as Adv., immensely, incessantly,ἔκλαυσεν μ. AP7.374
(Marc. Arg.), cf. 12.169 (Diosc.).b dat. as Adv., μυρίῳ σοφώτερος infinitely wiser, E.Andr. 701; μυρίῳ βέλτιον, μυριῳ κάλλιον, Pl.R. 520c, Ti. 33b; μυρίῳ πρὸς εὐδαιμονίαν διαφέρειν to differ infinitely, Id.Plt. 272c; butμυρίον διαφέρειν Id.Tht. 166d
.II as a definite numeral, in pl. [full] μύριοι, αι, α, ten thousand, first in Hes.,τρὶς μ. Op. 252
, cf. Hdt.3.95, IG12.63.37, etc.: sg. in military phrases,ἵππος μ. 10
,000 horse, A.Pers. 302, Hdt.1.27, 7.41;ἀσπὶς μ. X.An.1.7.10
: rarely with other words, by the10
, 000 bundles, PPetr.3p.101 (iii B. C.), cf. PSI4.393.11 (iii B. C.); οἱ Μύριοι the Ten Thousand, an assembly of the Arcadians, X.HG7.1.38, IG5(2).1.4 (Tegea, iv B. C.);οἱ Μ. ἐν Μεγάλῃ πόλει D.19.11
.III in late Greek, Adv.μυρίως Alex.
Trall.5.4, Tz.H.13.521:—acc. to Gramm., μυρίος (parox.) is the indefinite, μύριος (proparox.) the definite number, μύριος ὁ ὡρισμένος ἀριθμός, μυρίος ἀόριστος Hdn.Gr.1.125, cf. Suid., Eust.907.8, etc.; but this distn. is not observed in codd.
См. также в других словарях:
μυρίος — ία, ίο και μύριος, ια, ο (ΑΜ μυρίος, ία, ίον και μύριος, ία, ίον, Α θηλ. και μυρίος και αιολ. τ. μυρίη, Μ και μύριος, ια, ο) 1. (ως αριθμ. επίθ., συν. στον πληθ., προπαροξύνεται κατά τους αρχ. και μτγν. γραμματικούς ως προπαροξύτονο σημαίνει… … Dictionary of Greek
